Śp. prof. Karol Olszewski i ziemia z grobu śp. prof. Zygmunta Wróblewskiego
w Panteonie Narodowym
w Krakowie
Arcybiskup Marek Jędraszewski przewodniczył Mszy św. żałobnej ze złożeniem w kryptach Panteonu Narodowego w kościele świętych Piotra i Pawła w Krakowie szczątek śp. prof. Karola Olszewskiego i ziemi z grobu śp. prof. Zygmunta Wróblewskiego.
Profesor Karol Olszewski był światowej sławy chemikiem, kierownikiem Katedry Chemii Nieorganicznej UJ i kandydatem do Nagrody Nobla. Nawiązał współpracę z profesorem Zygmuntem Wróblewskim, kierownikiem Katedry Fizyki UJ. Wspólnie dokonali pierwszego na świecie skroplenia tlenu i azotu.
Profesor Franciszek Ziejka, w krótkim wykładzie rozpoczynającym uroczystość, podkreślił, że badacze rozsławili Polskę w czasach, kiedy jako byt państwowy, nie było jej na mapie Europy. – Trzeba pamiętać, że w dziele odbudowy państwa polskiego, tej niepodległej Rzeczypospolitej, niemały udział mieli pisarze, uczeni, nauczyciele, profesorowie i wszyscy ci, którzy piórem bądź słowem, walczyli.
W wygłoszonej homilii, arcybiskup Marek Jędraszewski zwrócił uwagę, że dzisiejsza kultura stawia na czerpanie zmysłowej przyjemności, a człowiek żyje chwilą, odcinając się od tradycji i korzeni, a także i od przyszłości. W opozycji do tak rozumianego sensu życia, który ogranicza się tyko do jednej chwili, można odczytać przesłanie zawarte w książce kardynała Karola Wojtyły „Osoba i czyn”. Jest w niej mowa o integralnym związku osoby z czynem i o czynie, poprzez który osoba może się spełniać, czyli doprowadzać siebie do pełni. Zdaniem Wojtyły, ważne jest, aby czyny człowieka były moralnie dobre, to znaczy, aby były dokonywane w prawdzie o wartości moralnej tego czynu. – Jest to wizja etyczna o charakterze antropologicznym, ale ponad nią jest wizja o charakterze religijnym, wyrażona przez św. Jana w Apokalipsie: „Błogosławieni, którzy w Panu umierają, bo idą wraz z nimi ich czyny”.
Metropolita zaznaczył, że nasza ziemska pielgrzymka musi być przeżywana w postawie czuwania.–
Stajemy dzisiaj, tu w tej świątyni przed Chrystusowym ołtarzem, aby prosić Pana dziejów i historii o łaskę zbawienia wiecznego dla znakomitych profesorów, którymi ciągle szczyci się Uniwersytet Jagielloński: dla profesora Karola Olszewskiego i profesora Zygmunta Wróblewskiego. Modlimy się, aby Pan uznał ich czuwanie jako ludzi związanych z nauką i tych, którzy odkrywali tajemnice tego świata.
Arcybiskup porównał działania profesorów do kapłańskiej posługi, ponieważ pokazywali innym, jak cudowny jest świat i jak wielki jest jego Stwórca.
Rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, profesor Wojciech Nowak, przedstawił życiorysy obu wybitnych badaczy.
– Karol Olszewski zapisał się trwale i chwalebnie w historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Macierzysta uczelnia lokuje go wśród swoich najwybitniejszych wychowanków i naukowców. To właśnie dzięki niemu, Kraków dał się poznać jako ośrodek naukowy, w którym istniała możliwość osiągnięcia w tym czasie najniższej w świecie temperatury -225 stopni Celsjusza (…) Jego dokonania naukowe uznawane są za kamienie milowe w rozwoju chemii i fizyki. Wspólnie ze znakomitym fizykiem profesorem Zygmuntem Wróblewskim wsławili polską naukę, co przydało splendoru, zarówno Uniwersytetowi Jagiellońskiemu, jak i Krakowowi i Polsce. Razem stanowili duet nieprzeciętny!
